Reisverslag Marion

foto's Maarten

antarctica
op de boot Marion is van 3 tot en met 13 februari 2009 als gids naar het Antarctisch schiereiland geweest. Het complete reisverslag is hier te vinden. Op deze pagina een selectie van alle foto's. brief posten op Port Lockroy
3 februari 2009 17:23 Ik ben er. Ik ga gauw naar buiten want het weer en uitzich lokt. Ik heb net veel te lang gepobeerd connectie te maken met de wifi van het hotel maar er is iets mis met de computer op dat vlak &%&($%&·.

Ik ben lekker op avontuur en nu even in internetcafe. misschien check ik morgen nog.
Ik ga nu kijken of de boot al in haven ligt. Er ligt iets wat er op lijkt.

3 februari 2009 21:27 ik heb net Lex en Jolande ontmoet, samen gegeten. het schijnt dat een moter het niet doet dus het program moet om. en we hebben een spaanstalige kok.
wordt vast interessant.

ik merk dat de dag nu wel lang is. trusten.

boot en zodiac
walvisstaart walvisstaart ijs bewonderen
6 februari 2009 10:38 Ik heb heerlijk geslapen en voel me geweldig. Andere omgeving andere dingen. Ik heb nog niet heel veel gezien maar ga zo langs de kust lopen. We zijn al even op het schip geweest. Daan was er nog die heb ik net uitgezwaaid. Jan (donkere krulletjes) was er ook en riep he daar hebben we de vrouw van. Lex kent jou ook en hij had Jw ook al ontmoet bij zijn vossepòster. Het is een klein wereldje.
Lex lijkt me een goeie. Hij gaat alle plannen samen met Jolande en de kapitein bespreken. Voor mij geldt alleen dat ik de bagage op tijd op het schip moet hebben.
Ik heb nog niet echt een idee wat te verwachten maar ben wel duidelijk op avontuur.
Gisteren was een lange reisdag zeg. Ik had niet echt een idee toen jij het deed maar ik had gisteren gezwollen voetjes alsof ik zwanger was.
Blij dat ik niet naar de andere kant van BA hoefde ik vond het al ingewikkeld genoeg om van de ene terminal naar de andere te moeten om in te checken en dan weer terug om web te gaan. Ben er toch nog ingestonken dat ze in het vliegtuig een uur verkeerd zaten met de tijd. Al met al zat ik er dacht ik een uur tevroeg door de douane en bleek dat ik een kwartier later al moest boarden. Had ik echt niet gehaald met een transfer naar de andere kant.
Aan boord hadden we een vrouw die ging hyperventileren. Eerst leek het op een hartaaval oid dus dat was paniek in de tent. Er stond een ambulance klaar toen we aankwamen.
Ik ga nu toch maar even rondlopen en frisse lucht snuiven. misschien nog wat shoppen, in ieder geval genieten van het helemaal anders zijn.
ezelspnguins
nap attack nap attack nap attack
ezelspinguïn ezelspinguïn ezelspinguïn
6 februari 2009 21:14 Ik zit in mijn hut ook wel het rock and roll penthouse genaamd vlak achter de brug van het schip. Dat is helemaal bovenaan waar niemand wil slapen omdat het schip daar het meeste beweegt. Voordeel is wel dat ik een extra raam heb (en als enige kan ventileren). Bovendien heb ik uitzicht achterop het schip en kan ik zien of het de moeite is om me dik aan te kleden om vogels te gaan zien. Als ze niet achter het schip hangen dan zijn ze er niet. Hele grote albatrossen hebben we al gezien maar nog niet zoveel omdat het heel rustig weer is. En daar houden ze niet van. Ik wel. Ondanks het hele rustige weer is een derde van de passagiers ziek geworden. Ook de nieuwe kok die nog nooit aan boord gekookt had en de hotelmanager was ook niet lekker. Ik heb in de kombuis me rot gezocht naar de verschillende soorten wijn die de mensen wilden drinken (kijk nu weet je ook een beetje waarom sommigen ziek waren). Met de pillen voel ik me heel goed hoewel ik nu denk dat ie een beetje uitgewerkt gaat raken op het einde van de dag. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld aan het begin van een reis. Het is wel gek dat ik niet steeds in mijn container hoef zoals op de onderzoeksschepen.
We lopen achter op het programma omdat we maar op 1 motor kunnen varen. Wel veilig maar niet zo snel en dat is jammer want nu komen we pas overmorgen aan land en overmorgen krijgen we het onderdeel wat de tweede motor moet hebben.
Ik zie heel veel dingen en het is voor mij wel heerlijk om me weer even bioloog te voelen. Ook heb ik enorm genoten van de eerste dag in Ushaia en heb ik zowaar dingen voor mezelf gekocht. Voor Willemijn heb ik een heel mooi klein pinguintje gevonden die goed bij haar stenenverzameling past. Voor Janwillem wilde het nog niet zo lukken maar wie weet wat ik nog tegenkom. Ik ga nu nog even aan het dek kijken nu het nog licht is en dan weer in mijn warme bedje.
Adeliepinguïn
zwemmend zeeluipaard
keelbandpinguïn
8 februari 2009 19:10 Ik ben na een dagje eilandjes bezoeken nu aangekomen bij het vaste land van Antarctica. Gisteren zijn we op een mooi eilandje geweest met veel ezelspinguins en pelsrobben en ook zeeolifanten die lagen te luieren. Beesten met hele mooie grote ogen alleen jammer dat ze steeds scheten laten en boeren. De pinguins zijn geel grappig. Vooral de jongen die zo’n honger hebben dat ze aan je broek gaan pulken en met hun flappers tegen je aan porren om te bedelen. ’s Middags zijn we naar een vulkaanring gegaan waar we in zijn gevaren. Daar lag de rommel van een oud walvisstation. Omdat het een vulkaan is borrelt er warm water naar boven op het strand en als je een kuil graaft kan je zo in een warme poel liggen net zo warm als ons bad thuis. Er gingen vier mensen in liggen maar ik heb stiekem alleen maar even pootje gebaad om te voelen. Als je je voet een beetje tussen de kiezelsteentjes deed werden ze helemaal warm.
Ik maak een heleboel mee. Ik weet hoe ik mensen in en uit de boot moet krijgen en ik hoor de hele tijd Russisch over de radio die ik als gids moet hebben. Het valt me niet tegen hoeveel ik de mensen kan vertellen. Vanochtend zijn we naar een andere kolonie van ezelspinguins gegaan en toen moesten we wachten op twee keer twee bultrug walvissen voor de boot. Ik heb ze op tien meter afstand voorbij zien komen.
Naast het mensen helpen moet ik het hele scheepslogboek bijhouden en dat is best wel een klusje maar het is ook wel goed om dingen te doen en niet alleen maar te eten en te zitten tussen de landingsplekjes in. Nou lieverds ik ga me weer goed aankleden. Het lijkt soms wel op het duiken dat steeds verkleden want in het schip doe ik gauw weer gewone kleren aan met mijn nieuwe schoenen. Toen ik aankwam in Argentinie had ik zulke dikke voeten van het reizen dat ik niet meer in mijn schoenen paste. Ik loop nu op hippe zuid Amerikaanse sportschoenen door het schip.
Nou ik moet weer gaan.
zeeolifanten
whalers bay
11 februari 2009 11:18 Het is weer even geleden dat ik schreef en ik zit nu met een enorme deining voor mijn raampje te werken. De tweede motor van het schip is nog steeds niet gerepareerd waardoor we eerder naar huis moeten. Dat is dan drie dagen op zee. Een fikse tegenvaller. Het had nog slechter gekund omdat we eergister langs een grote ijsberg geschuurd zijn. Het is heel druk geweest de afgelopen dagen, maar ook prachtig.
We zijn door de mooiste zeestraat van Antarctica gevaren met aan beide kanten enorme besneeuwde bergen en daar was ook een bultrugwalvis met haar jong. Daarna zijn we naar een eiland gegaan met ezelspinguins. We hebben al een heleboel pinguïns gezien maar ze vervelen me nooit. Met name, de pluizige jonkies die het vandaag warm hadden waren leuk. Ze liggen op hun buik en het lijkt of ze de stenen willen omarmen maar dat komt omdat ze een beetje af willen koelen. We hebben ongelofelijk mooi weer. Steeds zon en mooie wolken.
In de middag hebben we een strandje bezocht waar zeeluipaarden lagen. Het waren er wel 9 en zelfs onze meest ervaren gids heeft er nog niet zoveel bij elkaar gezien. Ze zijn bijna 4 meter lang en wegen 400 kilo. Ze hebben een smalle kop en zien er helmaal niet aardig uit, meer gevaarlijk. Op de terugweg met de grote rubberboot kwam er eentje een meter van ons af boven. Hij keek me recht aan. Ook in de avond toen we een tochtje tussen de ijsbergen maakten waren ze nieuwsgierig. Het leek wel een sprookje al die grote ijsbergen met allerlei kleuren. Een zeeluipaard bleef ons maar volgen. We konden hem goed onder de boot door zien zwemmen.
Ondertussen moet ik hard werken voor mijn reis. Voor de uitstapjes aan land moet ik me eerst verkleden. Het lijkt we of ik ga duiken. Ik heb mijn gewone ondergoed, lang ondergoed, een dunne fleece, een dikke trui, een fleece kol, dikke jas, skibroek, dunne sokken, dikke sokken, laarzen, handschoenen. Ook moet ik niet vergeten om mijn rugzakje met noodkleding mee te nemen en mijn kleine fototoestel op zak. Dan nog mijn radio en zwemvest en dan kan ik weg.
Tijdens het bezoek moet ik de mensen een voor een uit de zodic boten helpen en er zitten wel dikke en onhandige tussen. Dan beantwoord ik vragen over de natuur en probeer op te letten of niemand dwars door de pinguinkolonie loopt of weg dwaalt van de groep. Ze moeten natuurlijk ook weer in de boot en dan moeten we controleren of iedereen er wel is. We hebben een grote Nederlandse groep maar ook een aantal Engelstaligen. Dat wisten we tevoren niet en we hebben op het laatst doorgekregen dat we alles maar in het Engels moeten presenten maar dat pikken een aantal Nederlanders niet en zelfs nu we bijna alles in twee talen doen mopperen ze nog. De boot beweegt teveel, ze kunnen niet kiezen wat ze eten, de boot is te oud, de expeditieleider te bot……. Wat ontzettend jammer dat sommige mensen gewoon niet kunnen genieten. Gelukkig de meesten wel hoor maar met de anderen hebben we het maar druk. De enige die van mij mag klagen is de mevrouw die gisteren uitgleed en haar pols gebroken heeft. Gelukkig hebben we een scheepsarts aan boord.
Gisteren hebben we Vernadsky bezocht het Russische station wat eerst van de Britten was en waar ze het gat in de ozonlaag hebben ontdekt. Dat is voor mij heilige grond want ik heb toen ik onderzoeker was veel over hun resultaten gelezen. In de bar is het een traditie dat iedere vrouw die daar haar bh achterlaat voor altijd gratis wodka daar mag drinken. Ik heb voor die gelegenheid een paar mini Hollandse klopjes aan mijn bh gehangen en jawel die hangt daar nu ook. Nadat de barman het sluitinkje achter heeft losgemaakt heb ik heel kuis de rest van de bh onder mijn t-shirt vandaan gehaald en in 1 slok de eigen gebrande wodka achterovergeslagen....Ik ben benieuwd naar de foto’s.
Ik ga nu ophouden want ik schrijf de hele dag omdat ik het Engelse scheepsdagboek voor de gasten moet maken.
Vernadsky station bh inwisselen voor wodka en een russische knuffel
ijsbergen reddingsboot en ijsberg landschap met pinguïn
mos vermijden schijstrepen broedende reuzenstromvogels,de gieren van antarctica
13 februari 2009 11:18 Op weg naar Kaap Horn heb ik de grote albatrosse prachtig kunnen fotograferen.
wandering albatros wandering albatros wandering albatros
wandering albatros wandering albatros wandering albatros
14 februari 2009 11:54 Vanochtend wakker geworden aan de kade. We hebben gisteren een goede dag gehad. De Drake passage is heel vriendelijk voor ons geweest ik heb me maar 1 dag een beetje katterig gevoeld. We hadden ondanks de ene motor goed gevaren zodat we een klein omweggetje konden doen via de Kaap. Daarna bij daglicht door het Beagle kanaal. Ook mooi met nog een dolfijn en heel veel albatrossen langs de boot. Vanochtend moesten we weer vroeg op, dat wordt nog wennen in Nederland. Vanochtend loop ik een beetje na te slingeren door Ushaia. Allemaal pinguinwinkels. Zometeen ga ik nog een goede lunch gebruiken en dan gaat het grote reizen weer beginnen.
Ik heb een ontzettend mooie reis gehad. Ik weet niet of ik het met fotos heb kunnen vangen maar ik heb veel beelden in mijn hoofd van een onvoorstelbaar landschap en prachtige beesten. Ze mogen me nog eens bellen en ze hebben aangegeven dat ik als gids geslaagd ben hoewel ik hier nog nooit geweest was. Het leven aan boord is me ook goed bevallen. Dat lijkt veel op het leven op een onderzoeksschip alleen hoefde ik niet steeds mijn container in om water te filtreren. Ik heb nu ook wel weer zin om naar huis te gaan en lekker een paar dagen te genieten van jullie gezelligheid en ons erg luxe huis.
Ik heb net nog een argentijnse bh gekocht want zo zonder is ook maar raar. Ik heb in ieder geval mooie foto´s van het achterlaten. Het zal me niets verbazen als mijn mailbox binnenkort vol zit met fotos van de reizigers. Ik heb de hotelmanager en de kapitein nog een paar miniklompjes gegeven en dat doet het ook altijd goed.
Na deze mail zal het wel even radiostilte zijn omdat ik in een ruk doorga en dan zal ik vanuit Madrid nog een smsje sturen. Het liefste was ik nu al bij jullie maar ik kom eraan.
Lemaire channel
zonsondergang


Reisverslag Maarten alhier.